هر چه بیشتر جنگ و مسائل جانبازان به صورت ابزار تقابلات جناحی و سیاسی درآید، کل جامعه تمایل کمتری به بازنگری تاریخی جنگ نشان خواهد داد و به فراموشی عمیق‌تر و وسیع‌تری تن خواهد داد. شرط اول بازنگری جامع جنگ، پایان استفاده ابزاری از آن است...رابطه جنگ و همگون و یکدست کردن قدرت سیاسی رابطه‌ای علت و معلولی نبود...تصمیماتی که در گیر و دار جنگ گرفته شد، چه غلط چه درست، باید در چارچوب فکری‌‌ همان زمان درک و بررسی شود.

دولت ریگان از به‌کارگیری وسیع گازهای خردل، سارین و عامل عصبی تابون، علیه نظامیان و غیرنظامیان ایرانی اطلاع کامل داشت... یکی از توجیهاتی که اوباما برای مداخله نظامی آمریکا در سوریه به کار برد، این بود که در غیر این صورت ایران جسور خواهد شد. بهتر است اوباما اندکی تأمل کند و به سخنانش بیاندیشد. هنگامی که ایالات متحده آمریکا شکست صدام حسین را محتمل دانست، رئیس‌جمهور و متحدانش استفاده از سلاح‌های شیمیایی را نادیده گرفتند تا رژیم عراق حفظ شود...ایران به عدم استفاده از سلاح‌های شیمیایی وفادار ماند.